Nieuwe avonturen

21 mei 2013 - Bole, Ghana

Lieve allemaal,

Sinds ons vorige verhaal is er een hoop gebeurd. Zo zijn we naar de ‘Fuller Falls’ geweest. Deze watervallen lagen midden in de bush bush en er was geen mens te bekennen. We zijn de watervallen op- en afgeklommen. In Frankrijk heet dit canyoning, draag je beschermende kleding en is er een gids aanwezig. Hier in Ghana trotseer je gewoon op blote voeten en op eigen kracht het water. Het was echt geweldig! Dit was echter niet ons enige wateravontuur. Vorig weekend zijn we met een kleine houten kano de ‘Black Volta’ opgeweest voor een riviersafari. Voordat we de kano in konden, moest deze leeggeschept worden met een bekertje. Ook tijdens het varen was dit bekertje handig, want vooral de mannen achter in de boot hielden het niet droog. Ons doel van de safari was om nijlpaarden te spotten. We hadden mazzel.  Al na vijf minuten kwamen we een groep van 9 nijlpaarden tegen. Het was prachtig om deze dieren in het wild te bekijken. We waren wel een klein beetje op onze hoede, want voor vertrek hoorden we een verhaal over twee meisjes die daar zijn aangevallen door een nijlpaard. Maar gelukkig hebben wij het overleefd.

Verder stonden de afgelopen weken in het teken van dorpjes. We zijn in het dorpje Sonyo naar een jagersfestival geweest. Sonyo staat bekend om de traditionele architectuur en gebruiken. De lemen huizen zijn volledig afgesloten met muren. De enige manier om binnen te komen is via een trapje naar het dak. Vanuit daar kun je van het ene naar het andere huis lopen. ‘s Nachts wordt het trapje naar binnen gehaald en vormen de huizen een soort ford ter bescherming tegen vijanden en wilde dieren. Het festival duurde drie dagen en er waren verschillende activiteiten. Wij waren er alleen de tweede dag en gelukkig (tenminste voor Margot en Joly) vond het offeren van dieren op een andere dag plaats. We zijn ook naar andere dorpen geweest om een mis bij te wonen. Het doel hiervan is om de dorpsbewoners ervan te overtuigen dat bijvoorbeeld besnijdenis van vrouwen verkeerd is en dat kinderen naar school moeten gaan. Natuurlijk werd er weer veel muziek gemaakt en uitbundig gedanst.

Het laatste dorp dat we bezocht hebben is Bamboi. We waren uitgenodigd om de ouders te ontmoeten van Isaac, een student die we in Bole hebben leren kennen. Al na een paar ontmoetingen beschouwde hij ons als zijn beste vrienden, typisch Ghanees. Zijn uitnodiging om een dagje onder de locals te zijn wilde we echter niet laten schieten. Zijn familie was ontzettend lief en gastvrij en we zijn de hele dag verwend. We kregen een fantastische lunch met onder andere yam, rijst, pasta, salade, mango, avocado en watermeloen. Toen we naar de wc moesten stonden ze erop dat we naar het volgende dorp reden. Volgens hen was geen van de wc’s in Bamboi goed genoeg voor ons. We voelde ons soms een beetje opgelaten dat ze zoveel voor ons deden, maar dat zal hier wel bij de cultuur horen. Het was in ieder geval een leuke ervaring.

Naast onze uitstapjes hebben we ook kunnen relaxen. Zo kwam Sal met het geniale idee om van een stuk stof van de markt een hangmat te maken. Deze is volop in gebruik en ligt vooral goed onder het genot van een whiskey-cola met verse ananas.

Natuurlijk moest er de afgelopen weken ook gewerkt worden. We hebben de computerlessen op de middelbare school zo goed als afgerond. Sinds vorige week zijn de lessen op de kleuterschool weer begonnen. Het blijkt voor Ghanezen lastig om na de vakantie weer op de starten. Toen we op school aankwamen waren er precies 2 van de 400 kleuters aanwezig. We vroegen de juffen waar de anderen waren. Het antwoord was: ‘ze weten waarschijnlijk niet dat de vakantie voorbij is en komen in de loop van de week wel binnenwandelen als ze zien dat hun vriendjes weer een uniform dragen’. Dit hebben we gemerkt. Elke dag kwamen er een aantal kinderen bij. Lessen werden er niet gegeven. We hebben de kinderen die er waren daarom vermaakt met klapspelletjes, bellenblaas en voetbal. Dit voetballen heeft Joly helaas wel een opgezwollen hand opgeleverd. Blijkbaar kunnen die kleuters verrassend hard trappen. Sinds gisteren zijn de lessen weer begonnen en zien we al wat verbeteringen. Zo worden er geen snoepjes meer verkocht tijdens de les en wordt er vrijwel niet meer geslagen. Onze toneel- en danslessen zijn ook in volle gang. In het laatste weekend in Bole zullen Joly en Margot samen met de kinderen optreden. Sal vermaakt de kinderen op het volleybalveld dat ze hebben aangelegd.

Tot slot hebben we erg leuk nieuws. Sinds vandaag zijn we in het bezit van ons eigen geitje!! Haar naam is ‘Alele’, wat goodness betekend. De meeste ghanezen verklaren ons voor gek dat we eten als een huisdier beschouwen. Gelukkig is beloofd dat dit geitje niet op het bord belandt en is er iemand die er heel graag voor wil zorgen. Wij zullen nog 1,5 week de zorg op ons nemen en daarna blijft Alele vrolijk rondhuppelen op de hill top (de tuin waar wij nu wonen). Op 3 juni vertrekken we richting het zuiden van Ghana om nog twee weken te reizen.

Liefs,
Sal, Margot & Joly
 

Foto’s

3 Reacties

  1. Paula:
    21 mei 2013
    Wat maken jullie leuke dingen mee! Ik geniet van jullie verhalen en de leuke foto's. Ik wens jullie nog een fijne tijd in Ghana!!
    Groetjes, Paula
  2. N.van Straten:
    24 mei 2013
    lLieve allemaal, weer enorm genoten van jullie verhaal. Probeer ook de laatste weken niet al te gevaarlijke dingen te doen want ik zou julie graag heelhuids terug zien! Joly, ik skype vanavond weer met je moeder en morgen zal ik proberen je weer te bellen. Groetjes Oma van Jlly.
  3. Astrid Kerstens DARE2GO:
    12 juni 2013
    De laatste week in Ghana is begonnen! Geniet en een goede reis terug.
    Groetjes, ook namens Hans,
    Astrid