Eerste week in Ghana

Lieve allemaal,

We dachten het kort te kunnen houden, maar we hebben in een week al meer meegemaakt dan we ons hadden kunnen voorstellen. Daarom een samenvatting.

Maandag zijn we aangekomen in de hoofdstad Accra. Hier werden we opgehaald en naar een guesthouse gebracht. Bij het eerste stoplicht kwamen we meteen een bedelaar tegen op een skateboard. Verder zagen we vele vrouwen en kinderen met eten en drinken op hun hoofd en moesten we uitwijken voor de geiten. In de eerste tien minuten in de auto hebben we al meer verkeersovertredingen gezien dan dat we zelf ooit zullen maken. De belangrijkste gedragsregel was meteen duidelijk, toeteren betekend 'ik ga erlangs!'. Aangekomen in het guesthouse werden we welkom geheten met een lekker Ghanees biertje 'Star Beer'.

De volgende dag vertrokken we naar het noorden van Ghana. We vlogen van Accra naar de stad Tamale. Daar ontmoette we voor het eerst fr Francis, onze contactpersoon. We moesten nog even wennen aan het accent, waardoor de comminucatie nog niet heel soepel ging. De komende maanden zullen we leren het Ghanese engels te kunnen verstaan. De eerste avond werden we meteen meegenomen naar familie van fr Francis. We waren meer dan welkom en dronken voor het eerst water uit een zakje (wat hier heel normaal is). We hebben in Tamale geslapen en vertrokken de volgende ochtend met de auto naar het dorp Damongo. De mensen in Accra hadden ons al gewaarschuwd voor de weg, en ze hadden gelijk. De wegen bestaan hier uit rood zand en zitten vol met kuilen, hobbels en gaten. Zelfs de nieuwe jeep ging eraan onderdoor. Toch wisten we Damongo te bereiken. Hier zouden we een 2,5 uur durende mis bijwonen. Een hele nieuwe ervaring voor ons. Zelfs de priesters vielen af en toe in slaap. Na de mis hebben we geleerd wat een Ghanees uurtje betekend, pas in de avond reden we door naar Bole.

In Bole werden we opgevangen door de mensen van de kerkelijke gemeenschap. We hebben nu al gemerkt dat geloof hier een ontzettend belangrijk onderdeel is van het leven. Gelukkig zijn de priesters hier ruimdenkend. Verder zijn ze ontzettend gastvrij, zo zijn ze bijvoorbeeld speciaal voor Joly vegetarisch eten gaan halen. Na het eten werden we naar onze slaapplaats gebracht. De regen viel met bakken uit de hemel. We leven hier met zijn drieen in een soort huisje, midden in de natuur. Water kunnen we halen bij de pomp en we hebben twee gaspitjes aangeschaft om op te koken. Voor Nederlandse begrippen is ons huisje primitief, maar voor hier echt prima.

De eerste dag in Bole was erg bijzonder. Op straat renden kindjes achter ons aan en ze riepen 'Obruni' wat buitenstaander betekend. Sommige wilden een hand, andere gingen huilen. Het is raar om zo op te vallen. We hebben hier een Duitse jongen ontmoet die al vier maanden bij de priesters verblijft. Hij kan ons al veel vertellen over de Ghanese gebruiken en cultuur. In Ghana is het volledig normaal dat iedereen een praatje met je maakt op straat en dat je aan de hele familie wordt voorgesteld (of een deel van de familie, want sommige gezinnen bestaan zelfs uit 30 kinderen!). Het is hier erg prettig om eigen vervoer te hebben en daarom hebben we fietsen aangeschaft. Hiermee kunnen we straks van onze slaapplaats naar de school fietsen. 's Avonds zijn we met fr Francis naar een klein dorpje gereden, wederom voor een mis. Deze was echter geweldig. Het hele dorp was uitgelopen en we zaten buiten op schoolbankjes. Tijdens de mis werd veel gezongen en gedanst. Ook wij moesten ons voor lul zetten en deden een poging om op hun manier te dansen.

De komende dagen zijn hier nog veel feesten vanwege pasen. Vanaf dinsdag zal het gewone leven weer beginnen en gaan we lesgeven. We hebben dus nog even de tijd om te wennen aan het eten, de hitte (40 graden!!) en nieuwe cultuur.

Wat betreft de beamer: deze is hartelijk ontvangen en zal onder andere meegenomen worden naar kleine dorpjes waar ze nog nooit iets van een tv hebben gezien.

Liefs,
Sal, Joly en Margot

p.s. skypen wordt misschien wat lastig, aangezien we dan steeds de laptop van fr Francis moeten lenen.