Voorwoord

12 maart 2013 - Nijmegen, Nederland

Over twee weken vertrekken we naar het plaatsje ‘Bole’ in het noorden van Ghana. De laatste voorbereidingen zijn in volle gang. Het wordt hoe dan ook een onvergetelijke reis. Graag willen we jullie nu vast vertellen hoe we besloten hebben om naar Ghana te gaan en wat onze plannen zijn.

Waarom op reis?
Afgelopen zomer bleken we alle drie een half jaar vrij te hebben tussen behalen van ons Bachelordiploma en onze Master. Het perfecte moment om naar het buitenland te gaan. Het leek ons erg leuk om naast reizen ook een tijd op dezelfde plek te blijven. Dit om te ervaren hoe het is om werkelijk in een andere cultuur te leven. Ontwikkelingswerk leek ons de beste optie, omdat we graag een steentje bijdragen.

Waarom Ghana?
We kwamen terecht bij Dare2Go, een non-profit organisatie die jongeren begeleidt bij het vinden van vrijwilligersprojecten over de hele wereld. We hebben vanuit deze organisatie twee  gezellige voorbereidingsweekenden gehad samen met andere jongeren die in de zelfde periode naar het buitenland zouden gaan. Voor ons was het al vanaf het begin duidelijk dat we het liefst naar Ghana wilden. Het land staat bekend om de gastvrijheid, de politieke situatie is relatief stabiel en de officiële taal in Engels (al zijn er in de praktijk veel verschillende talen en zullen we onze handen en voeten hard nodig hebben). Daarbij hebben Joly en Margot op de basisschool Ghanese penvriendinnen gehad en daardoor een positieve associatie bij het land.

Waarom Bole?
Het stadje Bole kwam per toeval op ons pad. Zelf waren we van plan om in het zuiden van Ghana te verblijven, maar we hadden nog geen geschikt project gevonden. Tijdens onze zoektocht kreeg Dare2go een bericht van father Francis uit Bole, waarin stond dat hij het leuk zou vinden als er weer vrijwilligers kwamen. Hij kon extra handen goed gebruiken. Wij vonden het erg fijn om uitgenodigd te worden omdat we op die manier ook  werkelijk iets zouden kunnen betekenen. Dat je in Ghana terecht komt bij een groep fathers is vrij normaal. Eerlijk gezegd hadden wij hierbij het beeld van een groep oude mannen. Fr Francis bleek echter een ontzettend jonge en hippe Ghanees die graag rondrijdt op zijn motor. Voor we het wisten had toegevoegd op facebook. Sindsdien hebben we regelmatig contact gehad en weten we zeker dat het ontzettend gezellig met hem en zijn vrienden gaat worden. Er zijn daar in ieder geval koude biertjes aanwezig!

Wat gaan we doen?
De laatste tijd vragen mensen vaak wat we van plan zijn om te doen. Een erg logische vraag, maar deze is niet zo makkelijk te beantwoorden. Wij zijn de afgelopen maanden al een klein beetje ingewijd in de Afrikaanse cultuur en de dingen zijn daar niet zo strak geregeld als hier. We weten echter wel dat we de mogelijkheid hebben om les te geven in bijvoorbeeld Engels. ’s Avonds komen er veel jongeren naar de fathers toe voor extra lessen, onder andere in ICT. Ook hierbij zullen we aanwezig zijn. In principe zullen we eerst even acclimatiseren (figuurlijk, maar ook letterlijk met een temperatuur van zeker 35! graden) en daarna kijken wat we kunnen doen. Als jullie precies willen weten wat onze dagtaken worden, houd dan de komende tijd ons blog goed in de gaten ;)

Liefs,
Sal, Joly en Margot

 

1 Reactie

  1. Susanne koot:
    21 maart 2013
    Hartstikke leuk! ik ga jullie volgen!